Baethcke's transcription
LIX. AMME UNDE KINT.
Ach Got, wat schal ik seggen to dessen stucken!
1410
Alse ik it denke, dat wil mi so nicht lucken.
Dit kint, dat dâr is junk unde klên,
Dat en wil de dôt nicht lenger oversên.
He nimt it wech mit der hast;
Mi dunket, he sparet wer wert efte gast.
1415
Ok sparet he nicht vrunde, suster efte broder,
Ok nicht mi, de ik bin des kindes amme efte moder.
He halet se wech allegader,
Dat hûsgesinde, ôk den sonen mit dem vader.
Wat mach dat menen, dat he sus jaget?
1420
He achtet nicht, dat dit suverlike kint wert beklaget.
Och mochte it leven wente to sinen mundigen jaren,
Unde wolde de dôt it denne vordan sparen,
Unde ik mede mochte afleven de tît,
Dârumme wolde ik dôn alle minen vlît;
1425
So mochte ik denne trôst hebben van dessem kinde,
Dat ik hîr nu in desse doke winde.
Men leider, desser bede werde ik nicht gehôrt,
Ik môt up der stunt sulven mede vort.
Hîr en wil anders nein danzent af werden,
1430
Men alsus werde wi nu gevoget to der erden.
De dôt de nimt beide dat kint unde mi;
O here Got, desse sake bevele ik di!
LX. DE DOT.
Se hîr, du rechtverdige Got, wat wil hîraf werden!
Och seker, dâr sint gans vele duller lude up der erden,
1435
De men doch vor wise minschen holt int gemene,
Men de wîsheit, de in en is, de is gans klene.
Der bistu ein, des kindes moder efte amme!
Dat kint, dat hîr licht unschuldich gelîk einem lamme,
Dat kricht den hemmel, sterft it in siner unschult,
1440
Wente Cristus in pinen unde mit groter dult
Heft geopent den hemmel den, de dâr sint gedôft,
Den heft he en mit sinem blode unde bitteren dode gekôft,
Unde du begerest, dat it moge leven noch vele jâr!
Och wat mannigerleie groter vâr
1445
Môste dit kint stân in grotem eventure!
Nu is it gevriet van dem helschen vure,
Dârto des vegenvures unde van velem quaden.
Hîrumme lât Gode den heren boven dinen willen raden,
Wente alle minschen, de dâr hebben den cristennamen,
1450
De sint vorbunden to drên stucken altosamen,
So vern se denken salich to wesen mit Gode.
Int êrste moten se holden de hilgen tein godesgebode,
Int ander de seven dôtliken sunde to vormiden,
Int dridde in dem rechten cristenloven bliven to allen tiden,
1455
Den loven mit guden werken ziren unde dârinne olden;
Merke, wo vele is der, de dit rechte holden.
Salich is, dede sus in unschult wert van hîr genomen
Unde mach alsus sunder sunde vor den heren komen;
Salich is, dede des dodes stunde unde Godes rike mit vlite wachtet
1460
Unde de desser werlde idelen valscheit nicht en achtet,
Men noch is he saliger unde dat is wis,
De dorch den dôt desser valschen werlde wôl berovet is.
|