Lübeck's Dance of Death

The King

The king

    De koninck
Alle de arsten de dar syn in vnsem rike
De schal men vorboden al ghelike
De dar syn geleret in der kunst der medicinen.
Wente de doet beginnet my sere to pynen
He kumpt to my sunder iennigerhande vraghe
Ick wolde dat wy id myt em mochten setten in daghe
Hundert iar efte lengher scholde de dach staen
Er he my scholde eyn iawort affghaen
Dat halue koninckrike wolde ick em setten vor eyn pant
Men my duncket he wyl beholden de oueren hant
Hertoghen ridders vnde knechte mosten my eren:
Wente ik gekoren byn to eynem groten heren
Noch hopede ik to krighen twyer heren lant
Dar ik des rikes raet al rede hebbe hen ghesant
Myt vnsen breuen vnde ock in ernste dar na weruen:
Wente dar to en synt nene gheboren eruen
Ser vorlanget my wat antwordes dat se my bringen
Efte se my huldighen efte myt ghelde aff dyngen
Men wat batet id my al hadde ik der ryke noch teyne
Och were ik nu van sunden reyne
Dat were eyn gud kleynode myner sele
O here al desse sake ik dy beuele.

Death with arrow

    De doet
Here her konink hoch gheboren vnde ryck.
Tred her du scalt werden myn ghelyk
Torneyen. steken. dantzen vnde springen
Vele nye vunde kondestu hir vorghebringen
De dar syn ghewest ieghen dat gebot godes des heren
De vnder dy weren ghesath to regeren
Se hebben myt dy ere kledinge. guden sede. vnde recht vorkeret
Vnde sus van dy nye sunde vnde vele vnplicht gheleret
Der cristenheit de dar wert vorvolget van den tyrannen
Der scholdestu bistaen myt al dynen guden mannen
Dat behort ok tho dynem konynckliken state
Ok scholdestu holden eyne velighe vrye strate
Den bur nicht laten beschatten bouen syne pacht
Dyt hefstu eyn del ringe efte kleen gheacht
Du byst ghehilget. ghecrezemet. gesaluet gode dem heren
Up dattu dy van synen gheboden nicht scholdest keren
Dat recht beschermen. dat vnrecht straffen laten
Hefstu dyt ghedaen als dyn staed ghebedet dat mach dy ewich baten

The King Death to the king Click the small pictures to see the original pages.

Baethcke's transcription

    XIII. DE KONINK.

Alle de arsten, de dār sin in unsem rike,
De schal men vorboden algelike,
325 De dār sin geleret in der kunst der medicinen,
Wente de dōt beginnet mi sere to pinen.
He kumt to mi sunder jennigerhande vrage,
Ik wolde, dat wi it mit em mochten setten in dage.
Hundert jār efte lenger scholde de dach stān,
330 Er he mi scholde ein jawort afgān.
Dat halve koninkrike wolde ik em setten vor ein pant,
Men mi dunket, he wil beholden de overen hant.
Hertogen, ridders unde knechte mōsten mi eren,
Wente ik gekoren bin to einem groten heren.
335 Noch hopede ik to krigen twier heren lant,
Dār ik des rikes rāt alrede hebbe hengesant
Mit unsen breven unde ōk in ernste dārna werven,
Wente dārto en sint nene geboren erven.
Sźr vorlanget mi, wat antwordes dat se mi bringen,
340 Efte se mi huldigen efte mit gelde afdingen.
Men wat batet it mi, al hadde ik der rike noch teine?
Och, were ik nu van sunden reine!
Dat were ein gūt kleinode miner sele.
O here, alle desse sake ik di bevele!

    XIV. DE DOT.

345 Here her konink hōch geboren unde rīk,
Tret hźr, du scalt werden mīn gelīk.
Torneien, steken, danzen unde springen,
Vele nie vunde kondestu hīr vōrbringen,
De dār sin gewest jegen dat gebot Godes des heren.
350 De under di weren gesat to regeren,
Se hebben mit di ere kledinge, guden sede unde recht vorkeret
Unde sus van di nie sunde unde vele unplicht geleret.
Der cristenheit, de dār wert vorvolget van den tyrannen,
Der scholdestu bistān mit al dinen guden mannen,
355 Dat behoret ōk to dinem koninkliken state.
Ok scholdestu holden eine velige vrie strate,
Den būr nicht laten beschatten boven sine pacht,
Dit hefstu ein dźl ringe efte klźn geacht.
Du bist gehilget, gecresemet, gesalvet Gode dem heren,
360 Up dattu di van sinen geboden nicht scholdest keren,
Dat recht beschermen unde unrecht strafen laten.
Hefstu dit gedān, alse dīn stāt gebedet, dat mach di ewich baten.